वृक्षारोपण काळाची गरज
आजच्या आधुनिक युगात विज्ञान आणि तंत्रज्ञानाच्या प्रगतीमुळे मानवाने अनेक क्षेत्रांत झपाट्याने प्रगती केली आहे. परंतु या प्रगतीच्या शर्यतीत मानवाने निसर्गाचे संतुलन मात्र विसरले आहे. शहरांचे विस्तार, रस्ते, कारखाने आणि घरांच्या वाढत्या बांधकामासाठी मोठ्या प्रमाणावर झाडांची तोड होत आहे. यामुळे पर्यावरण प्रदूषण, दुष्काळ, तापमानवाढ आणि पर्जन्यमानातील अनियमितता वाढली आहे. म्हणूनच आज वृक्षारोपण ही काळाची अत्यंत गरज बनली आहे.
झाडे ही निसर्गाची अनमोल देणगी आहेत. ती आपल्या जीवनाचे मूळ स्त्रोत आहेत. झाडांशिवाय मानवाचे अस्तित्वच अशक्य आहे. झाडे आपल्याला ऑक्सिजन, फळे, फुले, सावली, औषधे, लाकूड आणि इंधन देतात. ते वातावरणातील कार्बन डायऑक्साइड शोषून ऑक्सिजन सोडतात आणि हवा शुद्ध ठेवतात. झाडांमुळे पावसाचे प्रमाण वाढते, माती धूप होत नाही, तसेच नद्या व झरे कायम राहतात.
झाडांच्या तोडीमुळे पृथ्वीवरील तापमान वाढत आहे. ‘ग्लोबल वॉर्मिंग’ ही समस्या गंभीर बनली आहे. यामुळे हिमनद्या वितळत आहेत, पावसाचे प्रमाण कमी झाले आहे, आणि काही ठिकाणी अतिवृष्टी होत आहे. या सर्वांवर नियंत्रण ठेवण्याचा सर्वात सोपा आणि परिणामकारक मार्ग म्हणजे मोठ्या प्रमाणावर वृक्षारोपण करणे.
प्रत्येक नागरिकाने दरवर्षी किमान एक तरी झाड लावावे आणि त्याची जपणूक करावी. शाळा, महाविद्यालये, ग्रामपंचायती, सामाजिक संस्था यांनी एकत्र येऊन वृक्षारोपण मोहिमा राबवाव्यात. स्थानिक व जलसंधारणासाठी उपयुक्त झाडांच्या जाती लावाव्यात. फक्त झाडे लावणेच नव्हे तर ती टिकवणे हे अधिक महत्त्वाचे आहे.
झाडे आपल्याला केवळ पर्यावरणीय नव्हे तर मानसिक शांतीही देतात. हिरवाईकडे पाहून मन प्रसन्न होते, तणाव कमी होतो. त्यामुळे वृक्षारोपण हे केवळ निसर्गसंवर्धन नाही तर आरोग्य, आनंद आणि समृद्धीचे प्रतीक आहे.
आज पृथ्वीचे रक्षण करायचे असेल तर वृक्षारोपणाशिवाय दुसरा पर्याय नाही. आपल्यासाठी, आपल्या पुढील पिढ्यांसाठी आणि पृथ्वीच्या अस्तित्वासाठी झाडे लावणे व जपणे अत्यावश्यक आहे.
“झाड लावा, झाडे जगवा – पृथ्वी वाचवा, जीवन वाचवा!”
अबोली राम गवळी
जिल्हा परिषद प्राथमिक शाळा सुभाष नगर
No comments:
Post a Comment